ඉදුවර වපුරා
හිරු අහස අරා
නැග එන අතරේ......
ඔබ ගැන ම සිතා
තනි වී ළතැවෙන සිත
තවමත් ගණ අදුරේ .....
ගිරි හිසින් අදෙන
දිය වැළක සැඟව ගිය
සුරත් රුවන් රන් කැටයක් සේ
ඔබ එකම පැතුම වේ
මගෙ දිවි ගමනෙ
මේ මුළු බව කතරේ ...............
පහන් ටැඹක් වී
සිටිනු මැනවි ඔබ
මා ලද දිවි ගමනෙ
මසිත දවන සැඩ
හිරු කිරනක් සේ
නෙම වි හෙට දිනයේ.......
අද වගෙම හෙටත්
සඳ පායා එන විට
ඒ සඳ රැස් අතරෙ
අප තනමු ලොවක්
තව ළා හිරු ළා සඳ
නැඟ එන එක
මොහොතේ............
අද වගෙම හෙටත්
සඳ පායා එන විට
ඒ සඳ රැස් අතරෙ
අප තනමු ලොවක්
තව ළා හිරු ළා සඳ
නැඟ එන එක
මොහොතේ............
මුළු ලෝකෙටම හිරු පායන කොට දහවල ගෙවිල නිශා කල පැමිණෙන කොට මගේ මේ පුංචි ලෝකයේ මට තියන එකම පැතුම මොකද්ද කියල ඔයා දන්නවද? මං දන්නව ඔයා දෙන උත්තරය. ඇත්තටම ඔයා හරි එ තමයි මගෙ පැතුම මේ ඉරහඳ තරු පොකුරු පෑයුවත් නැතත් මගේ ලෝකේ ඉරහඳ තරු පොකුරු පුබුදුවන්න පුළුවන් කාටද දන්නවද?
ඒ ඒ තමයි ඔයා. ඔව් එ ඔයාම තමයි ඉතින් ඔයාට සතුටුද කියන්න.................
No comments:
Post a Comment